Zadośćuczynienie

Straciłeś w wypadku bliską osobę? Sam miałeś wypadek, w którym, oprócz uszkodzonego samochodu, doznałeś bólu i cierpienia? W obu przypadkach jesteś uprawniony do roszczenia o zadośćuczynienie, rekompensujące negatywne konsekwencje tego zdarzenia, szczególnie traumy, z którym jest związana. Wielu poszkodowanych pomija ten rodzaj świadczenia, skupiając się jedynie na odszkodowaniu. Warto zasięgnąć rady specjalistów i uzyskać również wysokie zadośćuczynienie za poniesione krzywdy, często ułatwiające powrót do zdrowia sprzed wypadku. Zadośćuczynienie obejmuje straty niemajątkowe, m.in.: uszkodzenia ciała, rozstrój zdrowia i wpływ zdarzenia na psychikę.

Komu Codex świadczy pomoc w zakresie uzyskania zadośćuczynienia? 

Pomożemy uzyskać Ci wysokie zadośćuczynienie zarówno w sytuacji, gdy sam byłeś uczestnikiem wypadku komunikacyjnego (kierowcą, pasażerem, pieszym, motocyklistą), wypadku w miejscu pracy, w tym podczas pracy rolniczej, jak w sytuacji, gdy straciłeś w wypadku osobę bliską. W obu przypadkach świadczenie pieniężne w ramach zadośćuczynienia ma stanowić finansową rekompensatę za ból i cierpienie, które towarzyszyło temu zdarzeniu i negatywnie wpłynęło na Twoje życie prywatne oraz zawodowe. Prowadzimy sprawy osób poszkodowanych, którym Towarzystwo Ubezpieczeniowe odmówiło wypłaty zadośćuczynienia oraz tych, którym wypłaciło świadczenie w kwocie, która nie odpowiadała rozmiarom zaistniałej szkody.    

Wysokie kwoty zadośćuczynienia z Codex 

Masz prawo do zadośćuczynienia, ale nie wiesz, jak rozpocząć tę procedurę? Zleć nam swoją sprawę, a my bezpłatnie przeanalizujemy sytuację, w której się znalazłeś i wskażemy Ci najbardziej korzystne rozwiązania. Pracownicy Centrum Odszkodowań Powypadkowych Codex rzetelnie ocenią rozmiar Twojej szkody, a także wpływ wypadku na psychikę i sferę fizyczną. Każdy nasz doradca to profesjonalny negocjator, który siłą argumentów skutecznie uzyskuje wysokie środki pieniężne w ramach zadośćuczynienia od Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Codex skupia w swoich szeregach doświadczonych prawników, którzy, po kompleksowej analizie Twojej sprawy, trafnie oceniają, o jakie środki mogą dla Ciebie zawalczyć. W przypadku śmierci osoby bliskiej bardzo ważna jest wnikliwa analiza zdarzenia i towarzyszących mu okoliczności oraz indywidualne dopasowanie dostępnych świadczeń odszkodowawczych do sytuacji, w której znalazła się osoba poszkodowana. Zapraszamy do kontaktu telefonicznego – bezpłatnie sprawdzimy, jakie rozwiązanie przyniesie w Twoje sprawie najbardziej satysfakcjonujący efekt. Zachęcamy również do osobistych spotkań z przedstawicielami terenowymi (Lublin, Warszawa, Poznań, Opole, Wrocław, Kraków).

Zadośćuczynienie – od kogo żądać zapłaty?

Do wypłaty świadczeń pieniężnych w ramach zadośćuczynienia dla osoby poszkodowanej w wypadku jest zobowiązane Towarzystwo Ubezpieczeniowe. W sytuacji, gdy sprawca wypadku jest znany, osoba poszkodowana w wypadku może dochodzić rekompensaty bezpośrednio z jego polisy OC. Gdy nie jest możliwe ustalenie sprawcy zdarzenia lub gdy nie posiadał on ważnej polisy OC, poszkodowany może rościć o zadośćuczynienie do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Dotyczy to zarówno sytuacji, w której osoba poszkodowana była uczestnikiem wypadku i chce uzyskać zadośćuczynienie za własną szkodę, jak i tej, w której uprawniony rości o zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej. 

Zadośćuczynienie – dlaczego nie warto działać na własną rękę? 

Samodzielne oszacowanie wysokości zadośćuczynienia może nie być proste. Do trafnej oceny należnych środków konieczne jest śledzenie bieżącego orzecznictwa sądów. Tylko tam możemy znaleźć wskazówki dotyczące wysokości zadośćuczynienia, o jakie możemy się ubiegać. Warto też zaznaczyć, że zadośćuczynienie ma postać uznaniową, dlatego w żadnych regulacjach prawnych nie znajdziemy ścisłego taryfikatora. To kwestia bardzo indywidualna, dlatego, nie mając doświadczenia, nie warto podejmować się negocjacji z Ubezpieczycielem. W tej sytuacji najbardziej korzystnym rozwiązaniem jest zwrócenie się o pomoc do profesjonalisty. Prawne wsparcie profesjonalistów, którzy mają doświadczenie w uzyskiwaniu wysokiego zadośćuczynienia dla osób poszkodowanych w wypadkach, daje większą szansę na satysfakcjonujący efekt całego postępowania.

Najważniejsze cechy zadośćuczynienia za doznaną krzywdę 

Zadośćuczynienie jest szczególnym rodzajem odszkodowania. Warto poznać istotne kwestie związane z tym rodzajem świadczenia, co umożliwi zrozumienie specyfiki sytuacji, w której znalazła się osoba poszkodowana. O czym należy pamiętać, ubiegając się o wypłatę zadośćuczynienia? 

1. zadośćuczynienie jest wypłacana jednorazowo – zasadniczo zadośćuczynienie to jednorazowa wypłata świadczenia pieniężnego, które ma zrekompensować wszystkie poniesione w wypadku krzywdy. Zdarza się jednak, że negatywne następstwa wypadku pojawiają się w przyszłości (np. padaczka pourazowa) – wtedy osoba poszkodowana ma prawo wystąpić o uzupełnienie zadośćuczynienia wypłaconego wcześniej, 

2. zadośćuczynienie ma na celu zrekompensować cierpienie fizyczne i psychiczne osoby poszkodowanej – świadczenie ma wyrównać uszczerbki o charakterze niematerialnym, np.: kalectwo, oszpecenie ciała, ograniczenie możliwości samodzielnego realizowania codziennych czynności, długotrwałe cierpienie oraz krzywdę psychiczną związaną ze zdarzeniem, np. bezradność życiową, brak możliwości aktywnego korzystania z życia, w tym uprawiania sportu, pozbawienie możliwości wykonywania dotychczasowego zawodu,

3. zadośćuczynienie ma formę pieniężną – chociaż dotyczy rekompensaty za szkodę niematerialną ma charakter finansowy; środki są wypłacane w gotówce lub na konto bankowe wskazane przez osobę poszkodowaną, 

4. zadośćuczynienie to świadczenie uznaniowe – nie ma wytycznych, wskazujących konkretne kwoty należne za krzywdę poniesioną w konkretnym wypadku; świadczenie ma charakter fakultatywny, a sąd posiada swobodę zarówno w przyznawaniu zadośćuczynienia, jak i określania wysokości tego świadczenia, 

5. zadośćuczynienie ma charakter osobisty – o ten rodzaj świadczenia może wnioskować osoba poszkodowana w wypadku lub osoba bliska zmarłego w wypadku,

6. zadośćuczynienie to świadczenie zindywidualizowane – w oszacowaniu wysokości tego świadczenia należy wziąć pod uwagę wiele czynników związanych ściśle z sytuacją osoby poszkodowanej; ze względu na wysoki stopień skomplikowania procedury odszkodowawczej o zadośćuczynienie, samodzielne obliczenie jego wysokości może być bardzo trudne.  

Zadośćuczynienie – dlaczego warto skorzystać z pomocy specjalisty? 

Roszczenie o zadośćuczynienie i likwidacja tej szkody to procedura o wysokim stopniu skomplikowania, czego przyczyną jest specyfika szkody, jaka ma zostać zrekompensowana tym świadczeniem. Jak zostało wspomniane wyżej, zadośćuczynienie wynagradza straty niematerialne, tj.: ból, cierpienie fizyczne i psychiczne, krzywdę oraz uszczerbki na zdrowiu. Największą trudność stanowi wycena szkody osobistej związanej, często, ze sferą emocjonalną i psychiczną. Inaczej niż w przypadku strat majątkowych, np. uszkodzenia pojazdu w trakcie wypadku samochodowego, wycena szkody osobistej nie może podlegać ocenie według obiektywnych kryteriów. Mimo utrudnionego szacunku dotyczącego szkody niematerialnej, zadośćuczynienie ma na celu kompensację, czyli wyrównanie pieniężne, które będzie stanowiło najbardziej zbliżoną wartość do krzywdy, jaką poniósł poszkodowany. Warto również zaznaczyć, że odszkodowanie jest świadczeniem, które należy się osobie poszkodowanej automatycznie, natomiast uzyskanie świadczenia pieniężnego w ramach zadośćuczynienia jest ściśle zależne od zaistniałych okoliczności. 

Od czego zależy wysokość przyznanego zadośćuczynienia? 

Roszczenie o zadośćuczynienie powinno być podparte rzetelnie przygotowaną dokumentacją na temat doznanych krzywd. Kluczowe są opinie specjalistów na temat stanu zdrowia i zaświadczenie o przebytym leczeniu koniecznym po wypadku. Wysokość zadośćuczynienia jest ponadto uzależniona od istotnych czynników, tj.: stanu zdrowia przed wypadkiem, czasu trwania i rodzaju podjętego leczenia oraz wymaganej rehabilitacji, charakter ograniczeń życiowych, z jakimi musi się zmagać osoba poszkodowana, np. uniemożliwienie podjęcia pracy na stanowisku sprzed wypadku. Jednym z wyznaczników krzywdy związanej ze zdarzeniem jest również poczucie życiowej bezradności i konsekwencje tego stanu oraz perspektywy na przyszłość. Pod uwagę bierze się również wiek i płeć osoby uprawnionej do roszczenia o zadośćuczynienie. Ubezpieczyciele wychodzą z założenia, że negatywne konsekwencje zdarzenia mogą stanowić większy problem dla osób młodszych, którzy mają przed sobą całe życie. W związku z tym poglądem zdarza się, że kwoty świadczenia pieniężnego w ramach zadośćuczynienia bywają zaniżane, jeżeli rości osoba starsza. W przypadku straty osoby bliskiej w wypadku i roszczenia o zadośćuczynienia kluczowa jest relacja, jaka łączyła osobę uprawnioną i zmarłą. W związku z tym w uzasadnieniu należy zawrzeć opis tego, jak zaistniałe zdarzenie wpłynęło na psychikę osoby poszkodowanej i jaki charakter miała więź łącząca osobę uprawnioną do zadośćuczynienia z osobą zmarłą (np. wpływ na wychowanie, wspólne spędzanie czasu, wkład finansowy w utrzymanie osoby poszkodowanej).  

Zadośćuczynienie – czy tylko za śmierć osoby bliskiej? 

W sytuacji, gdy osoba bliska ponosi śmierć w wypadku, uprawniony może rościć o zadośćuczynienie z tytułu śmierci osoby bliskiej. Kluczowy jest stopień związku emocjonalnego i psychicznego osoby uprawnionej z ofiarą wypadku oraz trwałość relacji, która ich łączyła. Co w przypadku, gdy osoba znajduje się w stanie ciężkim, a kontakt z nią jest znacznie utrudniony bądź niemożliwy? Z racji na szczególnie trudne położenie osób bliskich ofiary wypadku, roszczenie o zadośćuczynienie również jest uzasadnione. Główną przesłanką jest brak możliwości utrzymywania relacji z bliską osobą i wynikająca z tego krzywda oraz cierpienie psychiczne. Podobnie jak w pierwszym przypadku, najważniejsza jest bliskość relacji, która – ze względu na wypadek – została zachwiana bądź całkowicie zerwana. 

Czy przyczynienie się obniży wysokość wypłaconego zadośćuczynienia?

Przyczynienie to takie zachowanie osoby poszkodowanej, które można uznać za nieprawidłowe i które, na zasadzie związku przyczynowo-skutkowego, wpłynęło na poniesioną szkodę. Jako przyczynienie może być uznane zarówno działanie, jak i zaniechanie pewnych działań. Wśród sytuacji, w których doszło do przyczynienia się osoby poszkodowanej uprawnionej do zadośćuczynienia, znajdują się, np.: brak zapiętych pasów, świadoma jazda z nietrzeźwym kierowcą samochodu, który powoduje wypadek, nagłe wtargnięcie na jezdnię, brak obowiązkowego oświetlenia, umożliwiającego odpowiednią widoczność przez uczestników ruchu drogowego. Wymienione okoliczności zwiększają rozmiar obrażeń u osoby poszkodowanej. Wysokość przyznanego zadośćuczynienia obniża się o procent uznanego przyczynienia. Warto jednak pamiętać, że Ubezpieczyciel bądź Sąd uzna winę zarówno osoby poszkodowanej, jak i sprawy zaistniałego zdarzenia. Co ważne, to na Ubezpieczycielu ciąży obowiązek udowodnienia tego, że doszło do przyczynienia. Jeżeli doszło do przyczynienia,  wsparcie prawne ze strony specjalistów w procesie uzyskiwania zadośćuczynienia jest nieodzowne. 

Jakie świadczenia należą się osobie uprawnionej po śmierci bliskiego w wypadku? 

Podstawowym świadczeniem jest odszkodowanie należne w sytuacji, gdy doszło do – jak stanowi prawo – znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej wynikającego z śmiercią osoby bliskiej. Ten rodzaj świadczenia przysługuje najbliższej rodzinie (rodzicom, dzieciom, powinowatym, konkubinie/konkubentowi), jeżeli osoba zmarła przeznaczała finanse na zaspokojenie potrzeb rodziny. Kolejnym świadczeniem, które pomija część osób uprawnionych, jest zadośćuczynienie, czyli finansowa rekompensata za ból i cierpienie związane z utratą osoby bliskiej. Oprócz odszkodowania i zadośćuczynienia, osoby bliskie zmarłego mogą rościć o inne świadczenia odszkodowawcze, np. rentę alimentacyjną czy zwrot kosztów pogrzebu. Renta alimentacyjna to świadczenie obligatoryjne. Będzie wypłacane osobom, względem których osoba zmarła realizowała obowiązek alimentacyjny. Kto jest uprawniony do uzyskania tego świadczenia? Krewni w linii prostej: rodzeństwo, małżeństwo, przysposabiającego i przysposobionego, powinowatych, a w przypadku śmierci ojca – również dziecka poczętego. W przypadku zwrotu kosztów pogrzebu, osoby bliskiej mogą ubiegać się o koszty poniesione bezpośrednio z organizacją uroczystości pogrzebowych (zakup trumny, miejsca na cmentarzu, nagrobka i kwiatów, przewóz zwłok, odzież żałobna, koszty związane ze stypą). Do uzyskania tego świadczenia uprawnione są osoby, które zostały obciążone kosztami organizacji pogrzebu, bez względu na stopień pokrewieństwa ze zmarłym. Co to oznacza w praktyce? Ten rodzaj świadczenia, oprócz rodziny zmarłego, może zostać przyznany również instytucji, która zorganizowała pogrzeb, np. domowi pomocy społecznej czy związkowi kombatantów. 

Nie tylko zadośćuczynienie – kto jest uprawniony do renty po zmarłym? 

W skrócie – każdy, kogo utrzymywała finansowo osoba zmarła. Poszkodowany, który pozostał bez środków do życia, może rościć do Ubezpieczyciela sprawcy wypadku o rekompensatę szkodę w formie renty, pokrywającej podstawowe potrzeby życiowe. Po zmarłej osobie bliskiej o rentę mogą rościć: dzieci, rodzice w starszym wieku, małżonek, rodzeństwo, dziadkowie. W przypadku takiej linii pokrewieństwa świadczenie odszkodowawcze w formie renty należy się obligatoryjnie. Warto zaznaczyć, że przepisy prawne nie określają, kto dokładnie znajduje się w kręgu osób uprawnionych, co oznacza, że fakultatywnie o rentę może rościć np. konkubent/konkubina. Najważniejsze jest udowodnienie, że zmarły stale utrzymywał osobę poszkodowaną.

Zadośćuczynienie a relacje rodzinne w świetle prawa 

W przypadku ubiegania się o zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej warto zaznajomić się ze stopniami pokrewieństwa i powinowactwa. Od stopnia relacji prawnorodzinnej lub biologiczno-prawnej z osobą zmarłą może zależeć prawo do roszczenia o świadczenie w ramach zadośćuczynienia. Istotnymi kwestiami jest stopień i linia pokrewieństwa czy powinowactwa. Stopień określa się na podstawie urodzeń, wskutek których doszło do powstania pokrewieństwa, np. rodzeństwo łączy pokrewieństwo drugiego stopnia (siostra, rodzic, brat). W przypadku linii pokrewieństwa/powinowactwa najważniejsze terminy z tego zakresu to: 

1. pokrewieństwo – rodzaj relacji występującej pomiędzy dwoma osobami, które mają wspólnego przodka,

2. powinowactwo – rodzaj relacji łączącej poszczególnych członków rodziny z rodziną małżonka, powinowactwo nawiązuje się wraz z chwilą zawarcia małżeństwa i nie ustaje w chwili rozwodu, 

3. pokrewieństwo w linii prostej (wstępni, zstępni) – rodzaj relacji pomiędzy osobami, które pochodzą od siebie, np. rodzice, dziadkowie, pradziadkowie czy dzieci, wnuki, prawnuki, 

4. pokrewieństwo w linii bocznej – rodzaj relacji pomiędzy osobami, pomiędzy którymi nie występują pokrewieństwo w linii prostej, ale którzy pochodzą od wspólnego przodka, np. brat i siostra, bratankowie, siostrzeńcy. 

Zadośćuczynienie – jakie kroki podjąć, by uzyskać to świadczenie? 

Procedura odszkodowawcza rozpoczyna się od podjęcia określonych działań przez osobę poszkodowaną, która jest uprawniona do roszczeń o zadośćuczynienie. Może to zrobić na dwa sposoby – samodzielnie bądź ze wsparciem kancelarii odszkodowawczej. Wsparcie profesjonalistów, posiadających wiedzę prawną oraz doświadczenie w negocjacjach z Ubezpieczycielem, gwarantuje uzyskanie wyższych kwot świadczeń w ramach zadośćuczynienia. Dodatkowo powierzenie sprawy kancelarii zdejmuje z osoby uprawnionej do zadośćuczynienia ciężar dopilnowania formalności, w tym przygotowania niezbędnej dokumentacji, co jest ważne w przypadku trudnej sytuacji emocjonalnej i psychicznej związanej z wypadkiem. Jakie są poszczególne kroki procedury odszkodowawczej o zadośćuczynienie? Poszkodowany składa do Ubezpieczyciela wniosek odszkodowawczy, w którym opisuje, do jakiego zdarzenia doszło i określa kwotę, o jaką się ubiega. Następnie Towarzystwo Ubezpieczeniowe wydaje decyzję – pozytywną lub odmowną, od której osoba poszkodowana może się odwołać. Dość częstą sytuacją jest wykorzystywanie niewiedzy osób roszczących o zadośćuczynienie i zaniżanie wypłacanych świadczeń. Wsparcie prawne ze strony kancelarii odszkodowawczej jest często kluczową decyzją ułatwiającą powrót do życia sprzed wypadku. 

Co należy zawrzeć we wniosku o zadośćuczynienie? 

Kluczowym elementem wniosku jest szczegółowy opis zdarzenia, w tym określenie wpływu wypadku na życie osoby poszkodowanej, zarówno, jeśli sama uczestniczyła w wypadku, jak i w sytuacji, gdy straciła osobę bliską. Konieczne jest zaznaczenie tego, jak wygląda życie i stan zdrowia osoby poszkodowanej po wypadku. Bardzo ważne jest odwołanie do sfery emocjonalnej – jeżeli osoba poszkodowana doświadcza stanów lękowych lub depresyjnych czy problemów ze snem, powinna zawrzeć to we wniosku. Podobnie jak odwołać się do nowych perspektyw życiowych, związanych z brakiem możliwości pracy na dotychczasowym stanowisku, kontynuowania pasji czy hobby. Fundamentalnym aspektem wniosku o zadośćuczynienie jest podparcie zaprezentowanych konsekwencji zdarzenia rzetelną dokumentacją. Należy zawrzeć opinie lekarzy, zaświadczenia o rehabilitacji, leczeniu psychiatrycznym, a także notatki sporządzone przez Policję oraz akta sądowe. Obawiasz się o to, czy będziesz w stanie przygotować kompletną dokumentację gwarantującą zadośćuczynienie adekwatne do Twojej szkody? Skorzystaj z pomocy Centrum Odszkodowań Powypadkowych Codex i miej pewność, że uzyskasz świadczenie pieniężna w ramach zadośćuczynienia w najwyższej możliwej kwocie. 

Jak długo trwa proces likwidacji szkody? 

Cała procedura rozpocznie się z chwilą złożenie przez Ciebie wniosku odszkodowawczego do odpowiedniego Towarzystwa Ubezpieczeniowego. W chwili wpłynięcia tego dokumentu ma miejsce zgłoszenie szkody. Od tej daty Ubezpieczyciel ma 30 dni na podjęcie stosownego działania – decyzji pozytywnej i wypłaty świadczenia w ramach odszkodowania lub zadośćuczynienia w całości, decyzji odmownej lub zawiadomienia, że, ze względu na okoliczności, świadczenie może zostać wypłacone w części (mowa wtedy o wypłacie bezspornej części świadczenia). W sytuacji, gdy Ubezpieczyciel potrzebuje dodatkowego czasu na wyjaśnienie okoliczności zdarzenia, czas może zostać wydłużony do 90 dni. W takiej sytuacji zostaniesz o tym powiadomiony pisemnie. Warto podkreślić, że masz prawo złożyć odwołanie od decyzji Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Dodatkowo, jeśli Towarzystwo Ubezpieczeniowego nie wypłaci Ci należytego świadczenia w ramach zadośćuczynienia,  możesz żądać odsetek ustawowych za tę zwłokę. W tym przypadku konieczne jest złożenie stosownego wniosku. 

Co zrobić, gdy Ubezpieczyciel odmawia wypłaty zadośćuczynienia? 

W sytuacji, gdy Towarzystwo Ubezpieczeniowego odmówiło Ci wypłaty świadczenia lub wypłaciło zadośćuczynienie w zaniżonej kwocie, warto zwrócić się o pomoc prawną do Centrum Odszkodowań Powypadkowych Codex. Nasze doświadczenie pokazuje, że samodzielne dochodzenie swoich roszczeń może wiązać się z uzyskaniem o wiele niższej kwoty zadośćuczynienia niż w przypadku wsparcia specjalistów. 

Jak Codex uzyska dla Ciebie wysokie zadośćuczynienie? 

Naszym najważniejszym atutem jest ponad 10-letnie doświadczenie w prowadzeniu spraw o zadośćuczynienie. Po bezpłatnej analizie sprawy nasi pracownicy zaproponują najbardziej korzystne rozwiązania, zadbają o rzetelne przygotowanie koniecznej dokumentacji, będą reprezentować osobę poszkodowaną na każdym etapie procedury. Sytuacja, w której znajduje się osoba poszkodowana roszcząca o zadośćuczynienie jest szczególnie trudna, dlatego działania Codex dążą do uzyskania jak najwyższej kwoty zadośćuczynienia dla swojego Klienta, przy jednoczesnym maksymalnym odciążeniu go od spraw formalnych związanych z procedurą odszkodowawczą. Z nami Twoja sprawa zakończy się wypłatą zadośćuczynienia w satysfakcjonującej kwocie. Zapraszamy do kontaktu.