Utrata zdolności do pracy w wyniku wypadku
Jednym z symboli dzisiejszych czasów jest rozwój masowej komunikacji. Z tym faktem wiąże się zwiększona ilość zjawisk, nazywanych wypadkami komunikacyjnymi. Zgodnie z przepisem art. 436 Kodeksu cywilnego – za szkody komunikacyjne odpowiedzialność ponoszą samoistni posiadacze środka komunikacji na zasadzie ryzyka. Należy zauważyć, że ta odpowiedzialność nie ma charakteru sprawczego. W praktyce oznacza to, że na zasadzie ryzyka nie musi odpowiadać kierowca pojazdu. Odpowiedzialność wyłączają podstawy egzomeracji – siła wyższa, wyłączna wina poszkodowanego oraz wina osoby trzeciej.
Jakich świadczeń może domagać się osoba, która w wyniku wypadku utraciła zdolność do pracy zarobkowej?
Zgodnie z przepisem art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego osoba poszkodowana w wypadku może żądać renty, jeśli całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej, jeśli zwiększyły się jej potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość. Należy zauważyć, że wskazane powyżej następstwa powinny mieć charakter trwały, ale niekoniecznie nieodwracalny. Niezwykle istotna jest kwestia, że wskazana w przepisie art. 444 § 2 KC renta ma charakter renty odszkodowawczej, a nie alimentacyjnej – oznacza to, że taka renta przysługuje, jeśli poszkodowany rzeczywiście poniósł szkodę. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego powstanie szkody nie zależy od tego, czy poszkodowany rzeczywiście wykonywał pracę zarobkową, ale czy pracę mógł wykonywać i czy przypuszczalnie by ją wykonywał. Jeśli przed zdarzeniem poszkodowany przez wiele lat mógł wykonywać pracę zarobkową, ale tego nie robił, to wątpliwa jest zasadność przyznania renty z powodu utraty zdolności do pracy zarobkowej. Renta nie musi być przyznana na określony z góry czas, chyba że możliwe jest określenie, po jakim czasie ustąpią następstwa uszczerbków doznanych w wyniku zdarzenia.
Pozostałe świadczenia przysługujące poszkodowanemu
Poza rentą należną w przypadku całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej poszkodowany może również starać się na podstawie przepisów art. 444 o:
-
- zwrot wszystkich kosztów, które zostały poniesione w wyniku szkody – w szczególności mowa tutaj o kosztach leczenia, rehabilitacji, sanatorium, preorientacji zawodowej. Wskazane świadczenie to odszkodowanie,
- zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę. Jest to świadczenie wypłacane jednorazowo, przysługuje poszkodowanemu, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia.
