Zatrucia pokarmowe w szpitalach nie są sytuacją rzadką. Bardzo często słyszy się o masowych zatruciach, do których doszło w skutek pobytu w szpitalu.
Zatrucia pokarmowe w szpitalach nie są spowodowane niehigienicznymi warunkami tam panującymi, a raczej brakiem dokładnych regulacji dotyczących żywienia pacjenta. Przede wszystkim nie jest nawet uregulowana taka kwestia jak dzienna stawka żywieniowa. Podążając za prawem oraz zasadami społecznymi, każdy pacjent przebywający w placówce medycznej ma prawo do pomieszczenia oraz wyżywienia adekwatnego do jego stanu zdrowia.
Cytując stanowisko Ministra Zdrowia: „W sytuacji, gdy lekarz nie zaordynuje specjalnej diety, pacjentowi przysługuje wyżywienie średniej jakości, a ich ilość, zawartość i kaloryczność powinna odpowiadać zasadom prawidłowego żywienia przeciętnego człowieka w danym wieku.” Ciężko jest niestety określić stwierdzenie „wyżywienie średniej jakości”. Wielu pacjentów uważa, iż szpital taka sytuacją naraża ich na pogorszenie stanu zdrowia, nie tylko fizycznego, ale także psychicznego. Wielu pacjentów zmuszonych jest do poniesienia dodatkowych kosztów jakimi są m. in. zakup specjalnych artykułów żywieniowych. W przypadku takich sytuacji i ponoszenia kosztów z tego tytułu pacjent w świetle prawa może żądać przyznania przez sąd zadośćuczynienia za poniesione szkody materialne.
Przesłankami do uzyskania zadośćuczynienia lub odszkodowania jest udowodnienie, iż zjedzenie nieświeżego posiłku w szpitalu przyczyniło się do zatrucia. Musi to istnieć widoczny związek przyczynowo-skutkowy, z którym ustawa wiąże obowiązek naprawienia szkody.
Wielu pacjentów sądzi, że jeżeli nie tylko oni doświadczyli zatrucia pokarmowego w szpitalu, najlepszym rozwiązaniem będzie wniesienie do sądu pozwu zbiorowego. Jakże mylne przeświadczenie.
Pozew zbiorowy jest formą pozwu dla spraw, w których są dochodzone roszczenia jednego rodzaju przez co najmniej 10 osób, oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. Pozew zbiorowy został wprowadzony ustawą o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym w dnia 17 grudnia 2009 roku.
Niestety należy pamiętać, iż zdrowia nie można zaliczyć do kategorii dóbr osobistych, nie mogą być więc one dochodzone pozwem zbiorowym, jedynie indywidualnie wniesionym do sądu przez osobę poszkodowaną.