Szeroki katalog roszczeń odszkodowawczych należny poszkodowanym w wypadkach jest szansą na solidną rekompensatę pieniężną za zaistniałe szkody. Bardzo istotnym roszczeniem ze względu na wysokość uzyskiwanych stawek pieniężnych jest zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. W poniższym artykule wyjaśnimy zasadniczy cechy świadczenia, a także sposób dochodzenia zadośćuczynienia od ubezpieczyciela.

Istota zadośćuczynienia za doznaną krzywdę

Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę to świadczenie, które jest ściśle związane z obowiązkiem odszkodowawczym obejmującym szkodę na osobie i wynikającym z odpowiedzialności deliktowej w następstwach wypadków drogowych. Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę jest dokładnie precyzowane w art. 445 § 1 k. c., który odwołuje się do art. 444 § 1 k. c. Oba przepisy stanowią jednoznacznie, że osobie, która została poszkodowana w wypadku komunikacyjnym poprzez uszkodzenie ciała, rozstrój, zdrowia należna jest suma pieniężna mająca na celu próbę rekompensaty za powstałą krzywdę, ból i cierpienie. Świadczenie to wypłacane jest w ramach polisy OC sprawcy wypadku. Poszkodowany chcący ubiegać się o zadośćuczynienie występuje o nie we wniosku odszkodowawczym z dokładnym nakreśleniem kwoty rekompensującej jego szkodę.

Cechy zasadnicze zadośćuczynienia za krzywdę

W celu lepszego zrozumienia istotny świadczenia odszkodowawczego, jakim jest zadośćuczynienie za doznaną krzywdę należy wymienić jego cechy zasadnicze:

  • jednorazowe – w większości przypadków zadośćuczynienie wypłacane jest jednorazowo po uwzględnieniu wszystkich elementów krzywdy. Oczywiście poszkodowany, który w przyszłości dozna nowych następstw wypadku ma prawo wystąpić ponownie o uzupełnienie zadośćuczynienia, przykłądem jest padaczka pourazowa, która często objawia się po znacznym czasie od feralnego zdarzenia.
  • próba rekompensaty za cierpienie fizyczne i psychiczne poszkodowanego – zadośćuczynienie za doznaną krzywdę ma za zadanie wyrównanie powstałych uszczerbków o charakterze niematerialnym w sferze doznanej krzywdy kryjącej się pod postacią kalectwa, oszpecenie, ograniczenie w realizacji czynności codziennych, długotrwałego cierpienia. Zadośćuczynienie rekompensuje też krzywdę psychiczną objawiającą się np. bezradnością życiową, niemożnością aktywnego korzystania z życia, wykonywania zawodu, uprawiania sportu.
  • pieniężne – zadośćuczynienie zawsze wyrażane jest w środkach pieniężnych, które są wypłacane w gotówce lub na wskazane przez poszkodowanego konto bankowe.
  • uznaniowe – świadczenie to ma charakter fakultatywny, czyli sąd ma dużą swobodę w przyznaniu i określaniu wysokości świadczenia. Nigdzie nie znajdziemy wytycznych, które wskazywałyby, jakie środki pieniężne są nam należne po konkretnym wypadku.

  • osobiste – zadośćuczynienie wypłacane jest poszkodowanemu w wypadku i tylko on ma prawo o nie wnioskować. Wyjątek ma stanowić zadośćuczynienie za śmierć, które jest należne bliskim zmarłego w wypadku.