Mechaniczny środek komunikacji poruszany za pomocą sił przyrody, wedle art. 436 § 1 k.c., charakteryzuje się następującymi cechami:
- napędzany jest własnym urządzeniem mechanicznym,
- porusza się za pomocą sił przyrody,
- służy celom komunikacyjnym.
Wszystkie te cechy muszą istnieć jednocześnie aby pojazd mógł być uznany za mechaniczny środek komunikacji występować łącznie.
Zatem do tej kategorii zalicza się: samochody, motocykle, autobusy, ciągniki, statki powietrzne i morskie, motorówki itp. napędzane zawsze urządzeniem mechanicznym. Nie ma znaczenia fakt czy pojazd porusza się na drogach, na wodzie, czy w powietrzu lub czy poruszają się po szynach albo innych stałych przewodach trakcyjnych. Nie można uznać za pojazdy mechaniczne pojazdów, które nie są poruszane za pomocą sił przyrody np. hulajnoga, rower, deskorolka lub nie będące mechanicznymi środkami komunikacji np. dźwigi elektryczne oraz co do zasady środki stanowiące element przedsiębiorstwa komunikacyjnego - kolej, tramwaje, trolejbusy.
Podstawą odpowiedzialności dla takiego przedsiębiorstwa jest art. 435 k.c., który, odpowiada za szkodę wyrządzoną przez nie jako całość, a nie przez wchodzące w jego skład poszczególne środki komunikacyjne. Przedsiębiorstwa, które w ramach swej działalności gospodarczej posługują się pojazdami mechanicznymi jako środkami transportu odpowiadają na podstawie art. 436 k.c.
